ชมรมเจ้ามือหวย

 ล่าสุดเราไม่ว่าจะไปแห่งไหนเราจะเห็น พระวางขายเยอะแยะแม้แต่ตลาดนัด ยังมีในหลายคนที่ถูกใจพระก็จะเข้ามามุงมุ่งดูแต่สำหรับคนที่ไม่ชอบ ก็ย่างก้าวผ่านไป อันนี้ก็เป็นสิ่งที่เรียกว่าเป็นความเลื่อมใสส่วนบุคคล ตามจริงผู้แต่งเองก็ไม่มีความเชื่อเรื่องราวพวกนี้อยู่เท่าไร่ มีวันนึง คราวนั้นเราเองก็อยู่แค่ ปวส วันนึงได้มีโอกาสไปใต้ ที่ขนอม ขนอมเป็นอำเภอนึง ของนครศรีธรรมราชแต่จะติดกับจ.สุราษฎร์ธานี พูดถึงขนอมแล้วก็นึกถึงท้องทะเล ถ้าคนเคยไปเดินทางมาขนอมคงจะชอบทั้งหมดเพราะว่าหาดสวย มีตลาดขายของทะเล มากมายมากเลยคะ ครั้งนึงผู้เขียนเคยทำงานเป็นบ/ชที่ ขนอมชื่อตาลคู่บีชรีสอร์ท ในขณะนั้นก็คว้างเคว้งเลยหางานทำเพราะไปอยู่กับน้าที่ใต้เราก็ต้องหารรายได้จะได้ไม่กวนใจน้ามาก ตามความเป็นจริงอยากศึกษาเล่าเรียนตอนหลังแต่เนื่องด้วยสกุลก็ไม่ค่อยมีเงินเท่าไรกะจะมาอยู่กับน้าเพื่อหารายได้ด้วย เอ๊ะๆๆนี่เราเรากำลังพูดถึงเรื่องพระอยู่นี่น่า เอาน่านอกเรื่องบ้างอ้างอิงถึง เรื่องท้องทะเลลองเข้าไปดูนะคะในเว็บมีอื้อซ่า ชายฝั่งสวยน้ำทะเลก็สวย ลองไปดูคะ แป๊บๆๆก็ วันนี้ก็เดือน เมษายน 59 ละผ่านมาหลายปีละ เอาทีนี้มาพูดถึงเรื่องพระกันต่อ ตามจริงพระถ้าเล่ากันถึงประวัติพระเครื่องและ กล่องใส่พระ
  โบร่ำโบราณบ้าง ที่เก็บเป็น พิพิธพันธ์บ้าง ตั้งแต่ช่วงเวลาปู่ย่าตาทวด ก็จัดว่าพระเครื่องเป็นมรดกของไทยแต่ดั้งเดิมก็ว่าได้ ครั้งก่อนเคยถามย่าว่าแต่ก่อนนั้นมีการทำสงคราม เขาต้องมีพระเหมือนในหนังเหมือนสมัยนี้ไหม คุณย่าตอบว่า ก็คล้ายกันแต่คนครั้งก่อนเค้าจะยึดมั่นไว้เป็นเครื่องเตือนความดี เป็นเครื่องสะกิดใจ ว่าเรามาจากให้ ก็คือยังกับเป็นเครื่องยึดเหนี่ยวใจให้มีกำลังแข็งกล้า ฟันฝ่ากับข้าศึก ไม่ใช่แต่พระหรือกล่องใส่พระ (http://vawwai.com/category/89) กล่องใส่พระ
 มีฤทธิก็ขอให้ มีแฟนกะเขาบ้างเถอะเพี้ยง 555 ขำจริง แต่เชื่อไหมว่า ไม่ถึงอาทิต มีคนที่ทำงานแอบชอบทีเดียว 2 คน มีหนุ่มทุเรียนมาขอเป็นแฟน 1 คน เข้ามาให้ตรึม เอิ่มมมมคือว่า นี่มันเกิดไรขึ้น แต่กระนั้นเราเองก็ไม่เคยเจอ แต่ก็ไม่ตัดสินใจครบใคร ไม่ใช่ว่าเลือกนะคะ อย่างไรก็ตามคิดว่า มันไม่ได้มาด้วยความรักสามารถเสียใจภายหน้าเลยจบอยู่แค่นั้นต่อมากลับมาศึกษาเล่าเรียนต่อที่บ้าน ตอนนี้ไม่รู้ทำหายไปไหนพระขุนแผนที่ลุงให้ ไม่แน่ใจว่าเอาไปไว้ที่ไหน นึกไปก็เสียดายอยู่ เพราะน่าจะเก็บดีดีอย่างน้อยก็เป็นสิ่งที่มูลค่ามากเหมือนกัน เพราะลุงไม่ค่อยให้ใครง่ายๆๆ นอกจากลุงจะเห็นแล้วว่านะจะเหมาะกับเราเลยให้ แต่ก็ไม กล่องใส่พระ
 ของขลังแม้จนกระทั่งชายผ้าถุง แม่มีความหมายมาก ส่วนมากพลเดินเท้าสมัยนั้นจะชอบ ให้ห่อผ้าขาวผูกติดแขนเสื้อบ้างไม่ก็ใช้พูกเพื่อคล้องคอเหมือนเป็นความกตัญญูต่อบิดามารดาความกตัญญูเป็นสมบัติของสาธุชนคนดีตกน้ำไม่ไหลตกไฟไหม้ไหม ย่าเล่าอีกว่าสมัยที่ปู่ไปเป็นทหาร ปู่กลับมาจากทหารจะมาบอกให้ย่าฟัง บางทีก็มีเรื่องลึกลับซับซ้อนบ้างแต่ก็น่าใจเต้นแต่ทุกครั้งที่ปู่จะกลับบ้านปู่จะขอพรจากพอและแม่ รวมถึงย่าด้วย พรคนอดีตกาลนั้นมีความ ศักดิ์สิทธิ์ เพราะคนยุคนั้นพูดคำไหนคำนั้น นับถือถือมั่นในคำพูดและคำสอนจะพูดสิ่งใจมักจะได้คิดก่อนเสมอ ซึ่งกลับกันคนสมัยนี้พูดจริงหรือพูดเล่นก็ไม่รู้บางครั้งพูดเล่นเหมือนจริงพูดจริงเหมือนเล่น ฟังไปฟังมาก็เพลินดี ....มาเข้าเรื่องกันดีกว่าเราพูดถึงเครื่องรางของคลังหรือพระเครื่องอยู่ คือเหมือนกับตอนที่เกริ่นผู้เขียนไม่ชอบเรื่องพวกนี้อยู่แล้วโดยส่วนตัวแต่ก็ไม่ได้ลบหลู่ดูหมิ่นด้วยความที่ผู้แต่งเป็นเด็กบ้านๆๆไม่สูงเท่าไรแล้วก็ไม่สวยมาก พูดงานง่ายก็คือไม่เคยมีคู่ควง เลยมีแต่เพื่อ วันนี้เดินผ่านตลาดเห็นคนขายพระเยอะแยะเลยเลยนึกถึงพระองหนึ่งที่ แฟนของน้าเคยให้ไว้แต่ทำสูญไปแล้ว เขาเรียกว่าพระขุนแผน จำได้ว่าเป็นพระขนาดเท่าองค์ทั่วๆไปตอนที่แฟนน้าเอามาให้เราก็ไม่อะไร คิดว่า เนื่องมาจากเรานึกว่าพระขุนแฟนต้องดูเหมือนทางต่างๆๆ แต่ที่มอบมาเป็นพระเหมือนพระพุธรูป เราจะเรียกแฟนน้าว่าลุง เพราะแกมีอายุมากกว่าน้าเกือบรอบ เป็นคนธรรมมะธรรมโม ไม่ชอบอยู่บ้านส่วนมากอาทิตย์นึงอาจจะกลับมาบ้านสักครั้งเพราะอยู่แต่วัด บางทีนึกไปก็ขำเราเก็บทุเรียนกะน้าไว้หลายสิบลูกตื่นขึ้นมาหายสูญหมด เพราะลุงเอาไปให้ที่วัดหมด แต่ก็ไม่ได้อะไรถือว่าเราก็ได้บุญไปด้วย55 นึงถึงตอนนี้ก็คิดถึง ตอนนั้นที่ลุงให้เพราะขุนแผนไม่เชื่อก็ต้องเชื่อถ้าเราเป็นคนที่มีเสน่ห์ก็จะไม่ที่ใดเลยแต่เรานี่ดิเกิดมายังไม่เคยมีแฟน 555 จนจะ 20 ปีอยู่ละ พอลุงให้มาเราก็คล้องขอ ตอนนั้นก็อธิฐาน แบบเล่นๆถ้าพระขุนแผนที่อยู่ใน กล่องใส่พระ
[youtube]youtube.com/watch?v=XrMPE_zDcSo[/youtube]
 คงจะยาวน่าดู เพราะพระเครื่องลางไทยที่ใส่อยู่ใน กล่องใส่พระ