ชมรมเจ้ามือหวย

(http://)
       เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน

 น่ะไม่ใช่มีเงินก็สักแต่ว่าจะไปหาซื้อหามาได้ เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
  อาจจะสงสัยและไม่รู้เรื่องอย่างหนักว่าเพราะเหตุไรคนเราถึงควรใช้เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน (http://grandlaminate.plazathai.com/show/804699/) เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
  ราคาตัวล่ะ4-5หมื่นบาท ทั้งแม้ว่า เครื่องเรือนสำเร็จรูปตามห้างทั่วๆ ไปมูลค่าตัวล่ะไม่ถึงหมื่นก็มีมากมายเกลื่อนกราด เรียกว่าคัดกันไม่หวาดไม่ไหวเลยทีเดียว แถมรูปแบบก็สวยงามๆทั้งนั้นจน ตระหนักว่าทั้งย่อมเยาทั้งดีทำไมไม่ซื้อหากัน หึ หึ </span>     ก่อนหน้าผมก็เป็นคนนึงที่อยู่ในกลุ่มนี้ครับคือประหยัดสะ แบบว่าชั้นหนังสือหกพันคัดแล้วเลือกอีก ตู้แปดพันก็ต่อรองราคาจนคนขายเดินหนี จนได้มีจังหวะได้มาทำงานกันเจ้านายท่านนึง ซึ่งท่านและสังคมสหายของท่านคัดใช้แต่ งาน เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
 ไปเลยล่ะครับ จบข่าว ชัดเจน หลังจากนั้นผมก็พยายามจะหามาแต่งบ้านสักชุด แต่เชื่อมั้ยครับว่าจนแล้วจนรอดก็ไม่เคยสมหวังเลยถึงแม้ตัวเองจะมีเงินออมหลักหลายแสนแล้วก็ตาม คำพูดทิ้งท้ายก่อนที่จะจบการบอกวันนั้นก็คือ ท่านว่า เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
  ล้วนๆเมื่อมีช่อง คุ้นเคยท่านจึงเลียบเคียงถามตรงๆตามประสาคนอยากรู้อยากเห็น ท่านก็ได้กรุณาเล่าว่า การจะเลือกใช้เฟอร์นิเจอร์แต่งบ้านสักชุดบางที ถ้าเรามีเงินมากเพียงพอ เราจะไม่ได้เลือกมันที่ราคาเพียงอย่างเดียว แต่เราจะมองไกลไปกว่านั้นมากมายกิโลขีด ไอเดีย ยกแบบอย่างเช่น เฟอร์บ้านเพื่อนเราเข้าไปสวยงามมีรสนิยมทั้งบ้านแลดูผสมกลมกลืน เข้ากัน แต่เฟอร์ที่บ้านเราซื้อมาทำไมมองทีไรก็ขัดหูขัดตาไปหมด อันนี้มันจะเป็นตัวบ่งบอกถึงเกรดของเจ้าของบ้านหลังนั้นๆเป็นอย่างดี ซึ่งมีนัยยะ ครับเพราะบางคนคงจะยังไม่ชัดว่าแล้วทำไมกรูต้องดูดีมีขั้นด้วยล่ะครับ เราก็อยู่ของเราปอนๆได้อยู่แล้ว ท่านก็ตอบมาสั้นๆแค่คำเดียวผมสะอึกเลย ท่านว่านี่แหละความคิดของคนยากคนจน คนจนคิดถึงแต่ความพึงพอใจของตนเอง คนรวยคิดถึงความพอใจของคนอื่นๆ ของคนส่วนมากและแสวงหาการยอมรับจากคนทั่วไปด้วย เพื่อสร้างผลตอบแทนที่สูงกว่า ยกตัวอย่างเรากินข้าวร้านข้างทางจานล่ะ40฿ ร้านล้าสมัยๆโทรมๆก็ไม่ว่ากัน แต่พอกินร้านอาหารหรูหราๆตกแต่งดีดี บรรยากาศดี มีการตกแต่งด้วย เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
 ด้วยซื้อมายกชุดจากร้านค้าดังๆก็น่าจะพอแล้วท่านก็ว่าแล้วมันสะท้อนตัวตนของเราได้มั้ย ดีไซน์ได้มั้ย ใช้แล้วมันทนทานมั้ย คำเฉลยทั้งสามข้อคือไม่ เพราะว่าบริษัทผู้ผลิตล้วนแต่ต้องแข่งขันกันดังนั้น เค้าจึงเลือกสรรประหยัดวัสดุและอุปกรณ์เพื่อลดทุน และคงไม่เปลี่ยนตามความต้องการของลูกค้าคนเดียวแน่ ทั้งที่ราคาเมื่อเทียบงานประเภทนี้กับงานบิ้วอินแล้วต่างกันไม่เท่าไหร่ คำถามคือแล้วทำไมไม่เลือกใช้งาน เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน

   เฟอร์นิเจอร์ของคนมีอำนาจวาสนา<span style=
line-height: 1.42857;
>คนที่มิเคยใช้งาน เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน

  แค่กับข้าวอย่างเดียวก็4-500฿แล้ว ทำไมเรายอมรับจ่าย เอ้าแล้วคิดดูทำงานพอๆ กันทำไมได้เงินไม่เท่ากัน คนหนึ่งทำผัดกะเพราหนึ่งจานได้มา45฿ อีกคนผัดกับข้าวหนึ่งจานเท่ากันได้เงินมา3-4ร้อยบาทถ้าผัดตลอดวันได้50จานคนแรกได้เงิน2250฿ โดยประมาณ คนที่สองได้17500฿โดยราวๆหรือเดือนล่ะ525000฿ หักรายจ่ายแล้วน่าจะอยู่ที่300000฿/เดือนส่วน คนแรกหักแล้วน่าจะเหลือสัก 13500฿โดยประมาณ อันนี้คำนวนจาก ค่าแรง มาตรฐานนะครับคนแรกทำปีนึงก็แค่พอมีพอกินคนที่สองทำปีนึงร่ำรวยไปแล้วเรียบร้อย   แล้วลองคิดดูสิครับว่าการรับของคนมันมีมูลค่าสูงขนาดไหน อันนี้ยกตัวอย่างแค่ไม่ยากๆนะครับ ถ้าเป็นธุรกิจรับสร้างบ้าน รับตกแต่ง รับวางระบบและอื่นๆ มูลค่าที่แหวกแนวจะยิ่งมากกว่าหลายเท่าตัวนัก ตอนนี้เราเริ่มเก็ทรู้เรื่องแล้วว่าทำไมการเลือกเฟอร์นิเจอร์มาประดับบ้านจะต้องแลดูดีมีความพอใจ แต่ก็ยังไม่วายฉงนอีก แล้วเพราะเหตุใดต้อง เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน