มาทำความเข้าใจจักวงการเฟอร์นิเจอร์บิ้วอินในเมืองไทยกันนะคะ

[JoshuaPowell25]

       เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
  ล้วนๆเมื่อมีโอกาส ใกล้ชิดท่านจึงเลียบเคียงถามตรงๆตามประสาคนอยากรู้ ท่านก็ได้กรุณาเล่าว่า การจะเลือกใช้เฟอร์นิเจอร์ตกแต่งบ้านสักชุดบางที ถ้าเรามีเงินมากเพียงพอ เราจะไม่ได้เลือกมันที่มูลค่าเพียงอย่างเดียว แต่เราจะมองไกลไปกว่านั้นมากกิโลขีด ไอเดีย ยกตัวอย่างเช่น เฟอร์บ้านเพื่อนเราเข้าไปดูดีมีรสนิยมทั้งบ้านแลดูผสมกลมกลืน เข้ากัน แต่เฟอร์ที่บ้านเราซื้อมาทำไมมองทีไรก็ขัดหูขัดตาไปหมด อันนี้มันจะเป็นตัวชี้ถึงระดับของเจ้าของบ้านหลังนั้นๆเป็นอย่างดี ซึ่งมีนัยยะ ครับเพราะบางคนอาจจะยังไม่ชัดว่าแล้วทำไมกรูต้องดูดีมีเกรดด้วยล่ะครับ เราก็อยู่ของเราปอนๆได้อยู่แล้ว ท่านก็ตอบมาสั้นๆแค่คำเดียวผมสะอึกเลย ท่านว่านี่แหละความคิดของคนยากคนจน คนจนคำนึงถึงแต่ความพึงพอใจของตนเอง คนรวยคิดถึงความพอใจของคนอื่นๆ ของคนส่วนมากและเสาะหาการยอมรับจากคนทั่วไปด้วย เพื่อสร้างผลประโยชน์ที่สูงกว่า ยกตัวอย่างเรากินข้าวร้านข้างทางจานล่ะ40฿ ร้านล้าสมัยๆโทรมๆก็ไม่ว่ากัน แต่พอกินห้องอาหารหรูๆประดับดีดี บรรยากาศดี มีการตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน

 ด้วยซื้อมายกชุดจากร้านดังๆก็น่าจะพอแล้วท่านก็ว่าแล้วมันสะท้อนตัวตนของเราได้มั้ย ดีไซน์ได้มั้ย ใช้แล้วมันทนทานมั้ย คำตอบทั้งสามข้อคือไม่ เพราะว่าบริษัทผู้สร้างล้วนแต่ต้องแข่งกันดังนั้น เค้าจึงคัดเลือกประหยัดวัสดุและอุปกรณ์เพื่อลดทุน และคงไม่เปลี่ยนตามความต้องการของลูกค้าคนเดียวแน่ ทั้งที่มูลค่าเมื่อเทียบงานประเภทนี้กับงานบิ้วอินแล้วต่างกันไม่เท่าไหร่ คำถามคือแล้วทำไมไม่เลือกใช้งาน เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
  คงจะสงสัยและไม่เข้าใจอย่างแรงว่าเพราะเหตุไรคนเราถึงต้องใช้ เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
 น่ะไม่ใช่มีสตางค์ก็สักแต่ว่าจะไปหาซื้อมาได้ เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
 ไปเลยล่ะครับ จบข่าว ชัดเจน หลังจากนั้นผมก็เพียรพยายามจะหามาแต่งบ้านสักชุด แต่เชื่อมั้ยครับว่าจนแล้วจนรอดก็ไม่เคยสมปรารถนาเลยถึงแม้ตัวเองจะมีเงินเก็บหลักหลายแสนแล้วก็ตาม คำพูดทิ้งท้ายก่อนที่จะจบการสนทนาวันนั้นก็คือ ท่านว่า เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
  แค่กับข้าวอย่างเดียวก็4-500฿แล้ว ทำไมเรายอมรับจ่าย เอ้าแล้วคิดดูทำงานพอๆ กันทำไมได้เงินไม่เท่ากัน คนหนึ่งทำผัดกะเพราหนึ่งจานได้มา45฿ อีกคนผัดกับข้าวหนึ่งจานเท่ากันได้เงินมา3-4ร้อยบาทถ้าผัดทั้งวันได้50จานคนแรกได้เงิน2250฿ โดยประมาณ คนที่สองได้17500฿โดยราวๆหรือเดือนล่ะ525000฿ หักรายจ่ายแล้วน่าจะอยู่ที่300000฿/เดือนส่วน คนแรกหักออกแล้วน่าจะเหลือสัก 13500฿โดยใกล้เคียง อันนี้คำนวนจาก ค่าแรง มาตรฐานนะครับคนแรกทำปีนึงก็แค่พอมีพอกินคนที่สองทำปีนึงร่ำรวยไปแล้วเรียบร้อย   แล้วลองคิดดูสิครับว่าการรับของคนมันมีมูลค่าสูงขนาดไหน อันนี้ยกแบบอย่างแค่ไม่ยากๆนะครับ ถ้าเป็นธุรกิจรับสร้างบ้าน รับตกแต่งภายใน รับวางระบบและอื่นๆ มูลค่าที่แตกต่างจะยิ่งมากกว่าหลายเท่าตัวนัก ตอนนี้เราเริ่มเก็ทเข้าใจแล้วว่าทำไมการเลือกเฟอร์นิเจอร์มาแต่งบ้านจะต้องแลดูดีมีความพอใจ แต่ก็ยังไม่วายสงสัยอีก แล้วทำไมต้อง เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน
  ราคาตัวล่ะ4-5หมื่นบาท ทั้งทั้งๆ ที่ เครื่องเรือนสำเร็จรูปตามห้างทั่วไปราคาตัวล่ะไม่ถึงหมื่นก็มีเยอะแยะเกลื่อนกราด เรียกว่าคัดเลือกกันไม่หวาดไม่ไหวเลยทีเดียว แถมแบบก็สวยงามๆทั้งนั้นจน ได้คิดว่าทั้งถูกทั้งดีทำไมไม่ซื้อหากัน หึ หึ </span>     เมื่อก่อนผมก็เป็นคนนึงที่อยู่ในกลุ่มนี้ครับคืออดออมสะ แบบว่าชั้นหนังสือหกพันเลือกแล้วเลือกอีก ตู้แปดพันก็ต่อราคาจนคนขายเดินหนี จนได้มีช่องได้มาทำงานกันเจ้านายท่านนึง ซึ่งท่านและกลุ่มสหายของท่านเลือกใช้แต่ งาน เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน

   เฟอร์นิเจอร์ของคนมีอำนาจวาสนา<span style=
line-height: 1.42857;
>บุคคลที่ไม่เคยใช้งาน เฟอร์นิเจอร์บิ้วอิน

[youtube]youtube.com/watch?v=2bd09MT0mtc[/youtube]